Roel en Anne in Azië!

Indonesie: West-Java

Goodbye Singapore and Hello Indonesia!

Alweer de volgende bestemming en wat is het een massastad: Jakarta! Pff! Dat is weer even wat anders, haha.. Oversteken gaat hier in Indonesië trouwens niet zoals bij ons. Je moet hier gewoon aanlopen terwijl de auto’s en scooters op je af komen en je hand omhoog houden met het stopteken, anders kan je met een beetje pech zo een kwartier staan wachten..

In Jakarta hebben we met een man, Rocky Montana noemde hij zich, een stadstour gedaan met het openbaar vervoer! Wat een ervaring! We lijken wel aliens en worden door iedereen en overal aangekeken! Hoe het in elkaar zit is ons trouwens niet helemaal duidelijk, maar we pakte de bus naar downtown Jakarta. Verder zijn we naar een expositie over Bali geweest, naar het Nationaal Museum en hebben we in de haven tussen de vissersboten gekanood. De rest van de avond hebben we trouwens gegeten en gedronken (inclusief bier voor Roel) voor 11 euro! Van 8 tot 1 uur ’s nachts! Hoe goedkoop..

De volgende ochtend zijn we met de trein naar Bogor gegaan. Een kleiner stadje, net zo druk als Jakarta, wat wij niet zo leuk vonden. Wat wel een verassing was, wat dat de treinen hier op tijd rijden, in tegenstelling tot in Thailand! In Bogor zijn we naar de botanische tuinen geweest. Hier stond een paleis en er waren allemaal graven van Nederlanders die hier lang geleden gestorven zijn.

Vanuit Bogor hebben we de bus naar Bandung gepakt. Alweer een grote chaosstad! Een tegenvaller.. Meteen zijn we naar een shopping mall gelopen en later naar de City Walk.Een leuke straat met restaurantjes. We hebben we nog wat gedronken in een restaurantje met livemuziek. Een gezellig dagje, maar ook deze stad is weinig bijzonders!

De volgende ochtend vertrokken we richting Cianjur, een klein dorpje waar amper toeristen komen! Heerlijk, weg van alle drukte! We verbleven in Yudi’s Homestay, een leuke man die een aantal bedden ter beschikking heeft. Hier zijn alle maaltijden, het drinken en fruit inclusief en hij organiseert tours. Na de lunch nam Andri (een gids) ons mee naar de bamboohutten. Dit zijn 2 hutten bij de rijstvelden die ze ook als homestay gebruiken. We zagen mensen op de rijstvelden aan het werk en we kregen er uitleg bij. Erg interessant om te zien hoelang dat rijst verbouwen duurt! Daarna gingen we naar een muziekstudio (een kamer waar je op de grond moest zitten en Sundanese instrumenten stonden). Hier hebben we uitleg gekregen over de instrumenten en we hebben zelf instrument mogen proberen! Erg leuk!

Na een ontbijt van bapau vertrokken we richting de floating village, wat een ritje! De auto was rot, de tellers deden het allemaal niet en de ramen konden amper open, haha! Maar wat hebben ze hier weinig! Een ‘huis’ met 2 kamers: een kamer is de ‘woonkamer en keuken’ en de andere is de slaapkamer. Een badkamer of iets dergelijks hebben we niet kunnen ontdekken, alleen een gat in het huis waar je de rivier zag. Daarna zijn we naar de cacaoplantage gevaren waar we rondgewandeld hebben. We hebben nog wat rondgevaren en zijn teruggegaan naar het eerste huisje waar we fruit kregen. Hier hebben we met onze voeten in het net met die zuigende vissen gezeten! Het waren er veel en het kietelde goed! De rest van de middag zijn we weer naar de muziekstudio geweest. Een ander Nederlandse meisje, Marinke, heeft samen met de leraar een Sundanese dans gedaan en daarna hebben we weer met z’n alle wat gespeeld.

De volgende dag gingen we naar een theeplantage. Dit was een kleine plantage volgens Marcus (gids), maar hij was 72.000 hectare groot!! Het zag er echt mooi uit! Na de wandeling zijn we naar de fabriek gegaan waar groene thee werd gemaakt. We zagen het hele proces, erg interessant om te zien! ’s Middags hebben we een privéschool voor toerisme bezocht. Per persoon hebben we met een paar leerlingen gepraat van ongeveer 19 jaar. Wat een verschil met ons! Hier hebben ze hele andere dromen en ze zijn nog nooit in een ander land geweest! Daarna kwamen er allemaal kleine kinderen (8 tot 12 jaar die amper Engels konden, wel schattig!) waar Anne en Marinke mee hebben gepraat. Roel bleef bij de oudere. Na afloop wilde iedereen met ons op de foto, meestal vaker dan 1 keer, haha! Ze vonden het zo’n eer dat we er waren om met hun Engels te praten en ze zijn hier echt heel leergierig! Sommige hadden zelfs nog nooit met een blank iemand gepraat! Omdat ook de leraren ons zo dankbaar waren, wilde ze ons een diner aanbieden! Het was echt een leuke ervaring!

De volgende dag vertrokken we al om 5 uur richting Yogjakarta. Andri hield naast de weg een bus aan richting Bandung. Dit zou 2 uur duren en om 8 uur vertrok de trein daar. Bij aankomst in Bandung keken we op ons horloge: kwart voor 8! Dat gaan we nooit redden! Toch proberen en de taxi instappen! Ineens zei Roel; het is pas 5 over half 8, dus misschien redden we het nog. Om 3 voor 8 kwamen we aan op het treinstation.. Yes, hij was er nog! Snel naar de ticketbalie en gelukkig belde de vrouw dat er nog 3 toeristen aankwamen! Met het ticket naar de trein rennen en instappen: shit, verkeerde trein haha! Uitstappen en in de volgende! Toen we net zaten vertrok de trein! Men, wat een geluk!! Toen begon het ritje van 8 uur door een schitterende omgeving met rijstvelden en scholen met kinderen die allemaal naast de rails staan te zwaaien.

Nu zitten we dus in Yogjakarta en vanuit hier gaan we allerlei excursies doen! Het schijnt ook een mooie stad te zijn, dus we zijn benieuwd!

Veel liefs, Roel en Anne

Reacties

Reacties

Marijke

Wauw, positief jaloers. Gaan jullie nog naar Lombok? Zo ja, dan laten we dat even weten aan ons vrienden daar. Kun je toch de kampung bezoeken en het sponsorkind van de familie Pijpers. Kijk maar. Knoefels en hiel veul plezier.

Marly

Leuk dat jullie nu in Indonesië zitten!
Heel veel plezier met alle excursies die julllie daar gaan doen!
Liefs

Roel & Anne

Hee Marijke! We gaan zeker nog jullie kampung bezoeken! Waarschijnlijk tussen 5 en 10 december een keer. Liefs xx

Bram

Hej Roel en Anne,

Welkom in mijn vaderland!


Gaan jullie ook nog naar komodo en lombok?
Schijnt heel mooi te zijn maar ik ben er nog niet geweest:(.

In ieder geval veel plezier en Selamat Jalan!

Astrid Wienen

Hee wereldreizigers. Wow, wat een verhalen en foto's! Hoe schattig, die babyschildpadjes. Lijkt me echt geweldig om te zien. En hoe grappig het veolia-ding. Ik vind het bergverhaal echt top, super knap van jullie hoor. Wel raar, over een maand zijn jullie alweer bijna thuis. Hoop voor jullie dat jullie het nog rond krijgen om Bram &Ilse te zien.
Ik kijk nu al uit naar jullie volgende avonturen. Geniet er nog maar lekker van!
Dikke kus

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!